Kanatlı Etinde Hasasiyet (tenderness) nasıl ölçülür?

MORS blade test on chicken

Arkansas Üniversitesi’nde Tekstür analiz cihazı kullanılarak yürütülen araştırma, kümes hayvanlarının hassasiyetini ölçmek için hızlı, doğru ve basit bir yıkıcı araç olan Meullenet-Owens Razor Shear Blade’in geliştirilmesine yardımcı oldu. Kümes hayvanı hassasiyeti, geçmişte maliyetli ve zaman alıcı duyusal değerlendirme kullanılarak değerlendirilen, müşteri kabulünde kritik bir özelliktir. Bu yöntemde, kesme / kesme testi yapmak için TA.XTplus doku analiz cihazına takılan, belirli boyutlarda son derece keskin bir bıçak kullanılır.

Bıçak dar olduğundan ve yalnızca 20 mm’ye kadar nüfuz ettiğinden, MORS testi numuneye yalnızca küçük bir kesi yaparak geleneksel alet veya insan kesim testlerinden çok daha az hasara neden olur. Tekrarlanabilirlik de optimize edilmiştir çünkü bıçak, kenar keskinliğini sağlamak için düzenli olarak – veya her testten sonra – çıkarılıp değiştirilebilir. Bıçağın denemeleri, cihazın saatte 60 ölçüm yapabildiğini gösteriyor – daha iyi bilinen aletsel kümes hayvanı test yöntemlerinden biri olan Allo-Kramer kesme testiyle elde edilebilecek sayının iki katı.

MORS bıçağının kullanımı, eski tekniklere kıyasla sonuçlar üzerindeki numune boyutu etkisi sorununu ortadan kaldırır. Yeni sistem, diğer enstrümantal yöntemler kadar güvenilir, ancak daha hızlı test ederken, insan duyusal test sonuçlarıyla daha yüksek bir korelasyon sergilediğini iddia ediyor.

Tekstür Analiz Cihazı Nedir?

Tekstür Nedir?

Bir ürünün dokunsal, görsel ve işitsel reseptörler vasıtası ile algılanabilen, her türlü mekanik, geometrik ve yüzey özellikleridir.

(ISO S492 : Duyusal Değerlendirmeler Sözlüğü)

Tekstür (Doku) analizi;  gıda, kozmetik, ilaç, yapıştırıcılar ve diğer tüketici ürünlerinin fiziksel özelliklerini ölçmek için mekanik bir testtir.

Tekstür Analiz cihazı; Bu analizleri bir yazılım aracılığı ile sayısal veriler haline dönüştürerek kullanıcının ürünün fiziksel özellikleri hakkında yorum yeteneğine sahip olmasını sağlayan cihazda Tekstür Analiz Cihazı’dır

İşletmeyi ve işleyişi etkileyen, alışkanlıkları etkileyen ve raf ömrünü ve ürünlerin tüketici kabulünü etkileyen önemli bir özelliktir.

Uyumluluğu nedeniyle, tekstür analizi, bir maddenin davranış, kopma, akma, eğilme vb. ile ilgili belirli veya çeşitli özellik veya özellikleri ölçmek için pek çok endüstride yaygınlaştı. Ölçülebilir ötesi tipik tekstür ve fiziksel özellikler şunları içerir: sertlik, yumuşaklık, gevreklik, yapışkanlık, kırılganlık, yayılabilirlik, çiğneme, sıkılık, uzayabilirlik, sürülebilirlik v.b. .

TA.XTPlus C Tekstür Analiz Cihazları ürünlerin tekstürel özelliklerini kuvvet, zaman ve mesafe verilerini, saniyede 2000 veri toplayarak tamamen entegre Exponent Connect yazılımında görüntülenebilir şekilde hesaplar. Bu güçlü ve çok yönlü tekstür analiz cihazı bilimsel doğruluk içeren, tekrarlanabilir ve tanımlanabilir tekstürel bilgilere artan ihtiyacı tamamıyla karşılar ve kayda değer bir gelişme olarak tekil-parametrelerden, çoklu-fonksiyonel bilgisayar kontrollü cihazlara kadar geniş bir yelpazedeki ölçümleri gerçekleştirir.

Daha detaylı bilgi almak için sitemizdeki blog yazılarımızı takip edebilir veya bizi arayarak bilgi alabilirsiniz.

 

 

tpa tekstür profil analizi nasil düzgün yapılır/

TPA Testinin Kullanımı ve ‘Kötüye Kullanımı’ ile İlgili Önemli Not

Geçtiğimiz birkaç yılda TPA testi çok fazla endişe yarattı. Genel olarak, TPA çok popüler bir test yöntemidir ve bu, ‘duyusal analizle korelasyon sağladığına inanılan’ parametrelerin çok hızlı bir şekilde hesaplanmasını sağladığı için düşünülmektedir. Kullanıcı neredeyse analizi düşünmemeye teşvik edilir ve böylece doğru sonuçlar aldığını düşünür. Testten önce parametreleri daima göz önünde bulundurmalı ve yalnızca ürün için geçerli olan parametreler kullanılmalıdır. Sonuçta, yaylanma parametrelerinin çikolata gibi ürün için nasıl kullanımı düşünülebilir, aynı şekilde, çok özel bir formülasyon olmadıkça, ekmek asla yapışkan olarak kabul edilemez ve bu nedenle bu sonuçlar doğru olarak kabul edilmemelidir.

 

SZCZESNIAK, A. S.  ve Malcolm Bourne tarafından bizzat yapılan açıklama aşağıdaki gibidir;

 

60’larda Tekstür Profili Analizinin (TPA) kurucusu olarak, yöntemin şu anda oldukça fazla kullanım ve popülerliğe sahip olduğu için çok mutluyum. Bazı araştırmacıların yaptığı yeni geliştirmelerde oldukça başarılı. Bununla birlikte, yöntemin ‘kötüye kullanma’ olarak adlandırdığım ve parametrelerin anlamını ve yöntemin ne şekilde uygulanacağını zayıf bir şekilde anlamak beni derinden rahatsız ediyor.

 

‘Kötüye kullanma’ örnekleri olarak, çok uzun zaman önce yayılmayan bir iğne probun (sıkıştırma plakası yerine) kullanıldığı Journal of Texture Studies de yayınlanan bir makaleden ve Journal of Sensory Studies’in son bir yayından alıntı yapacağım. Çiğnenebilirlik (Chewiness) parametresi duyusal analiz ile korelasyon yapılarak sonuca varılmış. Olaya dikkatlice bakıldığında sert şekerde yapılan bu analizde şunu görebiliriz; a) sert şeker çiğnenmez ağızda emilir. b) % 70’e sıkıştırıldığında (bu işte yapıldığı gibi), ezilir / parçalanır ve dolayısıyla yaylanma parametresi anlamsızdır. Penetrasyon testi, sıkıştırma testinden tamamen farklı bir yapısal hasara neden olur; numunenin aynı noktaya iki kez girmesi anlamsız verilere yol açar ve test TPA olarak adlandırılmamalıdır.

Parametrelerin anlamlarının çok yaygın bir yanlış olarak kullanım örneklerinden biri de, aynı numune için hem Gumminess(sakızımsılık) hem de Chewiness(çiğnenebilirlik) hesaplanması ile ilgilidir. TPA parametrelerinin orijinal açıklaması (J. Food Sci. 23, 390-396, 1963), katılara uygulanabilir olanın Chewiness ve yarı katılara uygulanabilecek olanın Gumminess olduğunu tanımlamıştır. Prof. Bourne ve ben bu konuyu Journal of Food Science (vol. 60, p. viii. 1995) ve Journal of Texture Studies (vol. 27, pp. vi-vii, 1996) yayınlarında netleştirmiştik. İlginç olan yayınlarında referans olarak gösterdikleri bu bilgiyi makale sahipleri okumuş olmalılar. Çünkü burayı referans göstermişler!

TPA Tekstür Profil Analizi Hakkinda Bilgi

Tekstür profil analizi (TPA) ilk olarak Szczesniak (1) tarafından kullanılmış daha sonra da Bourne (2) tarafından geliştirilmiştir. Fiziksel olarak tekstür analiz cihazı kullanılarak ölçülen TPA sonuçları ile duyusal olarak algılanan TPA sonuçları arasında bir bağıntı olduğu ancak fiziksel olarak ölçülen sonuçlar ile duyusal algılayış arasındaki ilişkinin doğrusal olmadığı bildirilmiştir.

Gıdanın tekstürel özelliği hakkında bilgi veren sertlik, kırılganlık, kohezyon, yapışkanlık ve esneklik gibi birincil parametreler elde edilmekte ve bu birincil parametreler kullanılarak da sakızımsılık ve çiğnenebilirlik gibi ikincil parametreler hesaplanmaktadır. TPA ölçümlerinde özellikle ağızdaki çiğneme hareketi simüle edilir. Bu nedenle test diğer metotlardan farklı olarak çift baskılama hareketi ile tamamlanır. İki baskı arasında bir bekleme süresi vardır. Bu süre boyunca ürünün kendini toparlama özelliği görülmüş olunur.

Tekstür belirleme metotları ölçüm prensiplerine göre,  temel, deneysel ve taktiksel olarak üçe ayrılmaktadır. Temel kuvvet/deformasyon metotları; materyalin mühendislik metotlarına göre geliştirilmiştir ve Gıdanın bilinen mekaniksel özelliklerini ölçmede kullanılmaktadır. Deneysel metotlar bu mekaniksel özelliklerin değerlendirilmesinde başarı ile kullanılır ve bulunan değerlerin gıdanın duyusal değerlendirilmesinde elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmasında kullanılır. Taktiksel metotlar, çeşitli makinelerin gıdaların çiğnenmesini taklit etmesidir. Tüm gıdalarda başarıyla kullanılan tek bir tekstür metodu yoktur. Bu yüzden mümkün olan en doğru test prensibinin seçilmesi, bir gıdanın kalitesinin belirlenmesinde önemlidir.

TPA Testinin Kullanımı ve ‘Kötüye Kullanımı’ ile İlgili Önemli Not

Geçtiğimiz birkaç yılda TPA testi çok fazla endişe yarattı. Genel olarak, TPA çok popüler bir test yöntemidir ve bu, ‘duyusal analizle korelasyon sağladığına inanılan’ parametrelerin çok hızlı bir şekilde hesaplanmasını sağladığı için düşünülmektedir. Kullanıcı neredeyse analizi düşünmemeye teşvik edilir ve böylece doğru sonuçlar aldığını düşünür. Testten önce parametreleri daima göz önünde bulundurmalı ve yalnızca ürün için geçerli olan parametreler kullanılmalıdır. Sonuçta, yaylanma parametrelerinin çikolata gibi ürün için nasıl kullanımı düşünülebilir, aynı şekilde, çok özel bir formülasyon olmadıkça, ekmek asla yapışkan olarak kabul edilemez ve bu nedenle bu sonuçlar doğru olarak kabul edilmemelidir.

 

SZCZESNIAK, A. S.  ve Malcolm Bourne tarafından bizzat yapılan açıklama aşağıdaki gibidir;

 

60’larda Tekstür Profili Analizinin (TPA) kurucusu olarak, yöntemin şu anda oldukça fazla kullanım ve popülerliğe sahip olduğu için çok mutluyum. Bazı araştırmacıların yaptığı yeni geliştirmelerde oldukça başarılı. Bununla birlikte, yöntemin ‘kötüye kullanma’ olarak adlandırdığım ve parametrelerin anlamını ve yöntemin ne şekilde uygulanacağını zayıf bir şekilde anlamak beni derinden rahatsız ediyor.

 

‘Kötüye kullanma’ örnekleri olarak, çok uzun zaman önce yayılmayan bir iğne probun (sıkıştırma plakası yerine) kullanıldığı Journal of Texture Studies de yayınlanan bir makaleden ve Journal of Sensory Studies’in son bir yayından alıntı yapacağım. Çiğnenebilirlik (Chewiness) parametresi duyusal analiz ile korelasyon yapılarak sonuca varılmış. Olaya dikkatlice bakıldığında sert şekerde yapılan bu analizde şunu görebiliriz; a) sert şeker çiğnenmez ağızda emilir. b) % 70’e sıkıştırıldığında (bu işte yapıldığı gibi), ezilir / parçalanır ve dolayısıyla yaylanma parametresi anlamsızdır. Penetrasyon testi, sıkıştırma testinden tamamen farklı bir yapısal hasara neden olur; numunenin aynı noktaya iki kez girmesi anlamsız verilere yol açar ve test TPA olarak adlandırılmamalıdır.

Parametrelerin anlamlarının çok yaygın bir yanlış olarak kullanım örneklerinden biri de, aynı numune için hem Gumminess(sakızımsılık) hem de Chewiness(çiğnenebilirlik) hesaplanması ile ilgilidir. TPA parametrelerinin orijinal açıklaması (J. Food Sci. 23, 390-396, 1963), katılara uygulanabilir olanın Chewiness ve yarı katılara uygulanabilecek olanın Gumminess olduğunu tanımlamıştır. Prof. Bourne ve ben bu konuyu Journal of Food Science (vol. 60, p. viii. 1995) ve Journal of Texture Studies (vol. 27, pp. vi-vii, 1996) yayınlarında netleştirmiştik. İlginç olan yayınlarında referans olarak gösterdikleri bu bilgiyi makale sahipleri okumuş olmalılar. Çünkü burayı referans göstermişler!

 

 

TPA Parametreleri ve Açıklamaları

 

 

Hardness: Sertlik, ilk sıkıştırma döngüsü (ilk ısırık) sırasındaki grafikteki maksimum pik kuvveti ve sıkılık (firmness) yerine sık sık ikame edilir.

 

TPA makrosu içinde bu parametre hesaplanır ve değeri Kuvvet 2(Force 2) olarak görüntülenir. Birimi kg, g veya N olabilir.

 

TPA hakkında detaylı açıklamanın devamını BURADAN indirebilirsiniz.

 

 

 

 

 

Dikkat Edilecek Önemli Nokta:

TPA’nın birçok örnek için çok faydalı olduğu bulundu, ancak tüm TPA parametreleri her örnek için geçerli değildir. Örneğin çikolatanın test edilmesi için yaylanma değerlerinin tekrarlanması mümkün değildir, çünkü yaylanma çikolatanın önemli bir dokusal özelliği olmadığı için ölçülmesi gereksiz ve doğru olmayan bir veri sağlar. TPA diğer test metodları ile karıştırılmamalıdır. Penetrasyon yaptığımız testi TPA olarak nitelemek bizi yanılgıya düşürür.

 

 

Malzeme Testi Terminolojisi

Malzemeler genel olarak özellikleri ile tanımlanır. Mekanik özellikler çok önemlidir, çünkü pek çok mekanik yükleme işlemi vardır. Bu liste, kullanılan bazı genel terimlerin bir listesidir.

 

 

Ball Burst : Küresel bir penetrometreden gelen tek eksenli bir gerilim nedeniyle dairesel bir test numunesinin tepkisini ölçme yöntemi. Deride Lastometer testi olarak da bilinir.

Bend Modulus : Bu, ölçülen ve 3WL / 2bhh olarak tanımlanan maksimum kuvvetle ilgilidir, burada W = max. kuvvet, L = Kirişin uzunluğu, b = Kirişin genişliği, h = kirişin yüksekliği.

Bend Test : Malzemelerin esnekliğini ölçmek için yöntem. Malzemenin büküm testi sonuçları için standartlaştırılmış bir terim yoktur. Spesifik malzemeler için büküm testleriyle ilgili terimler arasında BEND MODULUS ve YOUNGS BEND MODULUS bulunmaktadır.

Bond Strength (Bağ Kuvveti) : İki substrat arasında bir yapışkan tarafından oluşturulan bir bağın kopması için gereken gerilme (bağlanma alanına bölünen gerilme yükü). Peel gücü olarak da bilinir.

Breaking Load (Kopma Yükü) : Kırılmaya neden olan yük. Tekstil ve ipliklerin gerginlik testlerinde, kopma yüküne de kopma mukavemeti denir.

Breaking Strength (Kopma Mukavemeti) : Tekstili (örneğin, elyaf, iplik) veya deriyi yırtmak için gereken çekme yükü veya kuvveti.

Climbing drum peel test :  Yapışkan bağın (bant v.b.), nispeten esnek ve sert bir malzeme arasındaki soyulma direncini belirleme yöntemi.

Cohesive Strength : Malzeme plastik deformasyon göstermezse, gerilme testinde kırılmaya neden olan teorik stres.

Compressibility and Recovery test (Sıkıştırılabilirlik ve Geri Kazanım testi): Malzemelerin sıkıştırma / de-sıkıştırma davranışını ölçmek için yöntem. Bu test, uzun vadeli (creep) davranışları gösterecek şekilde tasarlanmamıştır.

Compression test (Sıkıştırma testi) :  Kırma yükü altındaki malzemelerin davranışını belirleme yöntemi.

Compressive strength : Bir malzemenin ezilme yükü altında dayanabileceği maksimum baskı.

Compressive yield strength : Bir malzemenin belirli bir deformasyon göstermesine neden olan baskılama.

Creep : Bir malzeme sabit mukavemete maruz kaldığında belli bir süre boyunca meydana gelen deformasyon.

Creep rate : Sabit bir sıcaklıkta strese maruz kalan bir malzemenin deformasyon hızı.

Creep recovery : Creep testinde uzun süre uygulandıktan sonra yük kaldırıldığında meydana gelen deformasyondaki azalma oranı.

Creep rupture strength : Creep testinde belirli bir süre içinde kırılmaya neden olmak için gereken stres.

Creep strength : Belirli bir sürede belirli bir miktarda yayılmaya neden olmak için gereken maksimum stres.

Creep test (yayılma, kayma testi) : Yayılma veya stres gevşeme davranışını belirleme yöntemi.

Crush resistance (Ezilme direnci): Kırılma için gerekli yük.

Crushing load (kırma yükü) : Sıkıştırma veya ezilme testi sırasında uygulanan maksimum basınç kuvveti.

Crushing strength : Bir malzemenin kırılması veya çatlaması için gereken basınçlı yük.

Deformation energy(Deformasyon enerjisi) : Bir malzemeyi belirli bir miktarda deforme etmek için gereken enerji.

Deformation under load (Yük altında deformasyon) : Kalıcı deformasyona dayanabilme ve deformasyondan sonra orijinal şekline dönme yeteneğinin ölçülmesi.

Dry strength(Kuru dayanım ) : Yapıştırıcı ek yerinin gücü kuruduktan hemen sonra belirlenir.

Ductility (Süneklik) : Bir malzemenin yırtılma olmadan plastik deformasyonu sürdürebileceği kapsam.

Edge tearing strength(Kenar yırtılma dayanımı) : V çentikli kiriş üzerinde katlanıp gerilme test cihazına yüklendiğinde kağıdın yırtılma direncinin ölçülmesi.

Elastic Limit (Elastik sınır) : Kalıcı deformasyona neden olmadan bir malzemeye uygulanabilecek olan en büyük stres. Gerilme / şekil değiştirme diyagramında önemli bir düz çizgi kısmına sahip olan malzemeler için elastik limit yaklaşık orantılı limite eşittir. Önemli bir orantılı limit göstermeyen malzemeler için, elastik limit bir yaklaşımdır (görünen elastik limit).

Elasticity (Esneklik ): Yükün kaldırılmasıyla bir malzemenin orijinal şekline dönme yeteneği.

% Elongation (% Uzama) : Bir germe testinde belirlenen bir malzemenin uzama miktarının ölçülmesi.

Engineering stress : Bir numuneye, numunenin kesit alanıyla bölünmüş bir gerilme veya basma testinde uygulanan yük.

Fatigue (Yorgunluk) : Dalgalanan stres ve zorlanmalara maruz kalan bir malzemede meydana gelen kalıcı yapısal değişim.

Fatigue Life (yorulma ömrü) : Bir malzemenin beklenen hatalarının oluşmadan önce dayanabileceği dalgalı stres ve belirli bir türdeki zorlanma çevrimlerinin sayısı.

Fatigue test (Yorgunluk Testi) : Değişken yükler altında malzemelerin davranışını belirlemek için bir yöntem.

Flexure test (Eğilme testi) : Basit 3 noktalı büküm yüklemesine maruz kalan malzemelerin davranışını ölçme yöntemi.

Hooke’s law (Hook kanunu) : Gerilme, gerilim ile doğrudan orantılıdır. Hooke Yasası tamamen esnek davranışlar üstlenir. Plastik veya dinamik kayıp özelliklerini dikkate almaz.

Modulus of elasticity(Esneklik modülü) : Gerilme(stress) fonksiyonu olarak zorlanma değişim(strain) hızı. Gerilme(stress)-şekil değiştirme(Strain) diyagramının düz çizgi kısmının eğimi. yüklemenin tipine bağlı olarak, elastikiyet modülü, elastikiyet kayma modülü (kayma esnekliği katsayısı), elastikiyet kayma modülü (kayma esnekliği katsayısı), elastikiyet katsayısı modülü (gerginlik katsayısı elastikliği) olabilir. (Bükülmede esneklik modülü).

Offset yield strength : Elastik limitin keyfi yaklaşımı. Bir gerinim-gerilim(stress-strain) grafiğinin kesişme noktasına ve diyagramın düz çizgi kısmına paralel bir çizgiye karşılık gelen gerilmedir. Ofset, gerinim-gerinim(stress-stran) grafiğinin orijini ile paralel çizginin gerilme ekseni ile kesişme noktası arasındaki mesafeyi belirtir. Ofset genellikle% zorlanma olarak ifade edilir.

Peel strength(Soyma gücü) : Bir yapışkan bağın gücünün ölçülmesi. Bu tahvilin birim genişliğinin ortalama yüküdür.

Plastic deformation(Plastik bozulma) : Yüke neden olan yük kaldırıldıktan sonra oluşan deformasyon. Bir malzemenin elastik sınırının ötesinde deformasyonun daimi kısmıdır.

Proportional limit(Orantılı limit) :  Stresin doğrudan zorlanma ile orantılı olduğu en yüksek stres. Gerilim-gerinme (stress-strain) grafiğindeki eğrinin düz bir çizgi olduğu en yüksek gerilmedir. Orantılı limit, birçok metal için elastik sınırına eşittir.

Recovery ( Geri Toparlama) : Bir malzemenin bir sıkıştırılabilirlik ve geri kazanım testinden sonra deformasyondan geri kazanma kabiliyeti. Sıkıştırılabilirlik ve geri kazanım testinde, genellikle% olarak ifade edilir.

Relaxation(Gevşeme) : Sünme nedeniyle bir malzemede gerilme azaltma oranı. Stres gevşemesi olarak da bilinir.

Secant modulus of elasticity(ikincil esneklik modülü ):  Gerilim-gerinme(stress-strain) grafiğinde eğrinin herhangi bir noktasındaki gerilmeye karşı gerinme oranı. Gerilim-gerinme (stress- strain) eğrisindeki bir çizginin orijinden herhangi bir noktaya eğimidir.

Springback(Geri yaylanma) : Bir malzemenin deformasyondan sonra orijinal şekline döndüğü derece. Ayrıca geri toparlama da denir.

Stiffness(Sertlik) : Eğilme direncinin ölçülmesi.

Strain (Gerilme) : Bir parçanın veya numunenin doğrusal boyutunda, genellikle% olarak ifade edilen birim uzunluk başına değişim. Gerilme, çoğu mekanik testte kullanıldığı gibi, numunenin orijinal uzunluğuna dayanır.

Strain energy(Gerilme enerjisi) : Yük altında olan bir malzemenin enerji emme özelliklerinin ölçülmesi. Gerilme-şekil değiştirme diyagramı altındaki alana eşittir ve bir malzemenin tokluğunun bir ölçüsüdür.

Strain relaxation (Gerinim gevşemesi) : Yayılma(creep) için alternatif terim.

Stress (Gerilim): Hareket ettiği bölgeye bölünmüş bir örnek üzerinde yükleyin. Çoğu mekanik testte kullanıldığı gibi, stres uygulanan yük nedeniyle alandaki değişiklikleri hesaba katmadan orijinal kesit alanına dayanır. Buna bazen mühendislik stresi denir. Gerçek stres, içinde etki gösterdiği anlık kesit alanı ile bölünen yüke eşittir.

Stress relaxation(Gerilim Gevşemesi ): Sabit bir sıcaklıkta uzun süreli sabit zorlanmalara maruz kalan bir malzemede gerilimi azaltır. Gerilim gevşeme davranışı yayılma(creep) testinde belirlenir.

Stress-strain ratio(Gerilme-gerinme oranı): Gerilim, herhangi bir yük veya sapmada gerinme ile bölünür. Bir malzemenin elastik sınırının altında, elastikiyet modülüne eşittir.

Tear resistance (Yırtılmaya dayanıklı) : Malzemelerin yırtılmaya karşı dayanıklılığının ölçülmesi

Tearing strength(Yırtılma mukavemet) : Ön yarık numunesini yırtmak için gereken çekme kuvveti.

Tensile modulus of elasticity(Çekme esnekliği modülü). Çekme yüklemesine maruz kalan bir malzemenin keskin veya sekans elastikiyet modülü aynı zamanda Young modülü ve gerginlik elastikiyet modülü olarak da bilinir.

Tensile strength(Çekme direnci): Çekme yüklemesine maruz kalan bir malzemenin nihai gücü. Bir gerginlik testinde bir malzemede geliştirilen maksimum gerilmedir.

True strainGerçek gerinim): Mekanik testte numunenin uzunluğundaki değişimin anlık yüzdesi. Herhangi bir anda boy uzunluğunun doğal logaritma ile herhangi bir anda orijinal uzunluğa eşittir.

True stress(Gerçek gerilim) : Uygulanan yük, yükün çalıştığı kesitin gerçek alanına bölünür. Değişen yük ile meydana gelen kesitteki değişimi hesaba katar.

Wet strength(Islak mukavemet) :  Suya doymuş kağıdın kopma mukavemeti. Ayrıca, suya batırıldıktan sonra yapışkan bir bağın kuvveti.

Yield point(Akma noktası)  : Gerilme stresine eşlik etmeden artan gerilme. Sadece birkaç malzemenin bir akma noktası vardır ve genellikle sadece gerginlik yükü altındadır.

Yield point Elongation (Akma noktası uzaması): Bir malzemenin akma noktasındaki gerinimi (strain). Bu bir süneklik göstergesidir.

Yield strength( Akma dayanımı): Plastik deformasyona neden olmadan bir malzemede geliştirilebilecek maksimum stres belirtisi

Young Modulus: Germe testinde esneklik modülü (Elastik modul)için alternatif terim

Tekstür analizleri: Üçlü Ring Kesme Sistemi

Katı olarak işlenen küçük, düzensiz ve tek biçimli parçalardan oluşan bir dizi gıda ürünü vardır; beze, patlamış mısır, fıstık veya benzeri kuruyemiş kümelerinden oluşan yapılar, noodle ve benzeri düzensiz yapıdaki ürünler..

Bu tür örneklerin birincil konusu, genellikle farklı boyutlarda olmaları veya homojen olmayan karşılaştırmaları yapmaları zor olmasıdır. Aynı parti içerisinde parçadan parçaya yüksek değişkenlik gösterirler ve test edilecek bir örnek set gerektirirler.

Bu durumda, genellikle belirli bir sayı veya belirli bir numune ağırlığının alınması ve bir toplu sıkıştırma veya kesme testi yapılması tavsiye edilir. Bu tip test bir “ortalama etkisi” yaratır ve temsili bir sayı veya numune parçalarının ağırlığı sonucunu verir. Bir Kramer Kesme Hücresi veya Ottawa Hücresi, bu türden daha büyük numunelerin test edilmesine izin vermek için tipik seçenekler olsa da, dezavantaj, genellikle bu tip testlerin genellikle yüksek kuvvetli bir yük hücresi, örn. 500kg ve bu nedenle test için bir TA.HDplus tekstür cihazı gerekmesidir.

Artık bu testler, üniform olmayan numunelerin dokusal özelliklerinin daha küçük miktarlarda belirlenmesine izin veren Üçlü Halka Kesme Sistemi ile yapılabilir. Test kafasının tasarımı, nispeten küçük bir cihazda geniş bir kesme yüzeyi alanı sağlayan bir kesme halka dizisine dayanmaktadır.

Eşmerkezli halkalar bir test sırasında numuneyi keser (tabanının üzerinde belirlenen bir mesafeye kadar) ve numuneyi kırmaya zorlar, bu işlem sırasında kuvvet verileri toplanır. Eğri altındaki maksimum kuvvet ve alan ne kadar yüksek olursa, tüketici tarafından yerken algılanacak olan en sert veya sıkı değer veren numune olacaktır.

Tüm testler tamamlandıktan sonra cihazdaki kesme halkaları da kolay temizlik için çıkarılabilir.

 

jel ürünlerde tekstür analizi

Jel ve film özelliklerinin ölçümü gıda, ambalaj, ilaç, tıp ve kozmetik ürünlerinde olmak üzere, geniş bir alanda önemlidir. Jel kuvveti, elastikliği, yırtılma kuvveti koroner stentler gibi ürünler geliştirimesi için için önemlidir ve jel özellkleri yara merhemleri, yağlayıcılar, kontakt lensler, yumuşak jel kapsülleri ve bakteri gelişim medyası için önem arz etmektedir. Jel özelliklerinden ayrıca diş macunları, kremler ve pastiller gibi ürünlerin kararlılıklarının modifiye edilmesinden faydalanılır.

Tipik ölçümler Şunları İçerir : Jel kuvveti • Blomm kuvveti ( ISO/AOAC ve GMIA’ya göre ) GMIA veya ISO Standart Bloom kuvveti ya da Jel kuvveti ölçümü için. Bloom Jar ve ortalama tablası ile birlikte kullanılır.

Sizlerin özel gereksinimlerinizi karşılayacak test çözümlerini sağlamak için çalışıyoruz.

Tekstür Analiz Cihazlarından herhangi biri listedeki ürünler için kullanılabilir.

Tekstür Cihazı ile yüzyden soyma ölçümleri

PEELABLE KİŞİSEL BAKIM ÜRÜNLERİ
Soyma Karakteristiklerini Ölçme
Temel fiziksel özellikleri olarak iyi bir soyma işlevine dayanan birçok kişisel bakım ürünü vardır.
Tıbbi sargı bezleri, hijyenik havlular ve bebek bezleri, bir noktada cilt veya başka bir yüzeyden soyulması gereken ürünlere sadece birkaç örnektir ve bu nedenle bu yapıştırıcı gücünün izlenmesi ve / veya kontrol edilmesi için ölçülmesi gerekecektir. Ağda şeritleri, evde epilasyon yöntemi olarak kullanılır ve genellikle tüyleri almak için balmumu ile muamele edilir.
Ağda şeritlerinin yararı, vücut tüylerini tutmak için bir ısı kaynağı gerektirmemeleridir. Bir salonda istenmeyen tüyler üzerinde ısıtılmış balmumuna bez şeritlerin uygulanıp kullanılması veya evde kullanım için formüle edilmiş şeritlerin kullanılması, bu işlemin başarısı, şeritler soyulduğunda çıkarılması için saçla oluşan yapışkan etkileşime dayanmaktadır.
Şeridin yapışkanlığı, bir Peltier Plakasına tutturularak sıcaklık kontrolü yardımı ile ölçülebilir (Şekil 16). Peltier Plate, numuneyi dengelemek için sabit bir kontrol platformu sağlar, böylece daha doğru bir ölçüm sağlar. Sıcaklık yapışma özelliklerini etkiler ve bu nedenle balmumu şeridi numunelerinin yapışkan kuvvetinin bir Peltier Plaka üzerinde sabit bir sıcaklıkta (örneğin, cilt için 35 ° C) test edilmesi tercih edilen yöntem olabilir.
Yapıştırıcı testi sırasında, prob (tipik olarak bir domikal prob veya 1 “çaplı küresel prob) yapıştırma işlemine başlamak için iner ve bekleme süresi içinde önceden belirlenmiş sıkıştırma kuvvetini korur. Bu aşamada, bal mumu viskozitesi, Malzemede durma süresi ve kimyası, oluşturulan bağın gücünü etkileyecektir. Daha sonra prob geri çekilmeye başlar ve yeni oluşturulan bağları uzama ve yapışma değerleri ölçülür. bu işlem için çift taraflı bantlar tercih edilerek ürün tabana sabitlenir. böylece sadece ürünün yapışma kuvvetleri elde edilir.
Alternatif olarak, gelişmiş numune montajı ve bir sonraki test bölgesine hızlı geçiş için (ancak sıcaklık kontrolü olmadan), Yapışkan İndeksleme Rig (Şekil 17) ile birlikte Çoklu Delikli Plaka önerilmektedir. Bu teçhizat, bir şeridin 10 test deliğini barındıran bir plakanın altında tutulmasına izin verir. Bu endekslenmiş deliklerin her birine merkezi olarak girmek için 7 mm çapında bir domikal prob kullanılır. Eğrilerden elde edilebilecek bilgiler eğrinin altındaki alanı, tepe kuvvetini ve ayrılma mesafesini içerir.
Ağda şeridi ve bir deri numunesi arasındaki yapışkan kuvvetinin bir ölçüsü gerekliyse, bir Esnek Substrat Kelepçesi (ayrıca Şekil 17’de görülmektedir) önerilmektedir, bu durumda şeridin bir kelepçeyle tutulması, böylece açıkta kalan ağda yüzeyinin yukarıda tutularak 10 adet ayarlı test yuvasına ağda şeridi girer ve tekrar tekrar temas eder ve cilt numunesinden geri çekilir. Bu şekilde cilt yüzeyi ile ağda şeridi arasındaki yapışma kuvvetleri ve ayrılma mesafeleri hesaplanabilir.
Bununla birlikte, ağda şerit formülasyonlarının soyulma mukavemetinin en taklit edici objektif testi 90 derecelik Peel Rig (Şekil 18) olacaktır. Tanımlı genişlikte bir şerit cilde tutturulur ve Tekstür (Doku) Analiz Cihazının koluna tutturulmuş bir çekme aparatı ile işlem gerçekleştirilir. Kelepçe daha sonra yukarı doğru hareket ederken, aynı zamanda kayan bölüm yatay olarak hareket etmekte serbesttir, öyle ki, film ve cilt arasındaki arayüzde oluşturulan açı yaklaşık 90 derecede olacaktır. Soyma mukavemeti, ayırma arayüzünün birim uzunluğu başına maksimum kuvvet olarak kaydedilir.
Alternatif olarak, seçilen bir sert malzemeye karşı 180 Derece Kabuk soyma testi yapılabilir (Şekil 19); bunlar geleneksel olarak popüler olmuştur. Doğru soyma mukavemeti ölçümü için, sökülmeden önce sabit bir kuvvet uygulaması gerekir ve ayarlanması zor olabilir.
Konu hakkında detaylı bilgi için lütfen bizlere ulaşın.

Tekstür Analiz Cihazı Kullanarak Dikey Eksenli Film Testi – Temel Parametrelerin Hesaplanması

Film Destek Donanımı kullanımı, dilimlenmiş etin tokluğu gibi düzensiz nesnelerin kalitesini izlemek için çok yararlı bir test sağlayabilir. Bununla birlikte, numune bilinen bir kalınlığa ve homojen bir yapıya sahipse, bu test düzeneği daha temel stres-gerinme verileri de sağlayabilir.

Bazen ince bir filmin özellikleri araştırılmaktadır, ancak film başka herhangi bir test için uygun olmayabilir. Bir örnek kurutulmuş oje filmi olabilir; özelliklerine bağlı olarak, örnek, çekme çenelerine kenetlenemeyecek kadar kırılgan olabilir, sıkıştırma altında test etmek için çok incedir ve bükülme testi için yeterince büyük olmayabilir. Bu gibi durumlarda, Film Destek Teçhizatı idealdir, çünkü numune kenarlara kenetlenir ve merkeze iten küresel bir sonda tarafından “Dikey eksenli gerginlik” altına alınır.

Uygulamada, Probun destek açıklığında merkezileştirilmesi ve filmin kalınlığının mümkün olduğu kadar doğru ölçülmesi koşuluyla sonuçlar tekrarlanabilir olacaktır.

Burada açıklanan analiz yöntemi, bir film delme yükü yer değiştirme grafiğinden birkaç faydalı parametre hesaplar. Deneysel kurulum aşağıdaki şemada gösterilmiştir:

Teçhizat, ilgili ebatlarla zaten Exponent’e yüklenmiştir ve bu nedenle, bunlara bağımlı hesaplarda kullanmak için bir makro yazılabilir. Film kalınlığı mm olarak ölçülmelidir.

Bir test sırasında, yükleme kolu sabit bir hızda aşağıya hareket eder ve probu ayarlanan bir mesafeye ulaşana kadar numuneye iterek numuneyi kırar. Kuvvet-mesafe grafiği, çeşitli mekanik özelliklerden ağır bir şekilde etkilenir. Farklı numuneler farklı yük mesafesi tepkileri verecektir – daha sert numuneler daha dik bir yükleme çizgisi gösterir ve daha güçlü numuneler numuneyi kırmak için gereken daha büyük bir kuvvet gösterir.

Bu kuvvet-mesafe grafiği deney geometrisi ile birlikte aşağıdaki denklemleri kullanarak Stress- Strain sonuçlarına dönüştürülebilir:

Generate Curve macro komutu kullanılarak zorlanmaya karşı stres eksenleri olarak çizildiğinde, bunlar sırayla birkaç önemli parametreyi bulmak için kullanılabilir:

Bu test genellikle polimerler için kullanıldığından, sertlik kırılma kuvvetinin% 50 ila% 100’ü arasında hesaplanır – metaller ve seramiklerin aksine, polimerler genellikle polimer zincir hizalaması ve gerilmesi arasındaki geçiş nedeniyle delindiğinde artan gerilme ile sertleşir anatomik bağlar. Bu ikinci deformasyon rejimi daha doğrusaldır ve çoğunlukla ilginin sertliğidir. İlk sertliğe veya ortalama sertliğe ihtiyaç duyulursa, makro buna göre değiştirilebilir.